Menstrual toxic shock syndrome (MTSS) is a rare and potentially life-threatening illness. We present a case of recurrent MTSS initially associated with tampon use that continued to recur when tampons were discontinued, which was successfully treated with rifampicin and clindamycin. Jako syndrom toxického šoku, se označuje syndrom, který je charakterizovaný následujícím souborem manifestních klinických příznaků: vysokou horečkou, zvracením, průjmem, zmateností a kožní vyrážkou. Stav takto postiženého jedince může rychle progredovat do stadia těžkého ireverzibilního šoku (tedy do stavu, kdy se Five cases of toxic shock syndrome (TSS) — a rare but serious condition often associated with tampon use — have been reported in Wisconsin since July 2022, according to the Wisconsin Department of Health Services. The cluster of cases is a significant increase compared with previous years, causing concern for the agency. Tampóny a kalíšky, syndróm toxického šoku môžu dostať aj muži. O čo vlastne ide? Spôsobujú ho bežné baktérie, na ktoré získate počas života imunitu. Ak nie, môže to skončiť fatálne, a nielen pre menštruujúce ženy. Prichádza náhle, bez varovania a hoci ide o mimoriadne vzácne ochorenie, je postrachom mnohých žien. Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like Infekcje, związane ze stosowaniem biomateriałów w szpitalu, powodowane są głównie przez: A. N. meningitidis, P. aeruginosa B. S. pyogenes, S. epidermidis C. S. pneumoniae, P. aeruginosa D. S. epidermidis, P. aeruginosa E. E. faecalis, S. pneumoniae, 21 latka przygotowuje się do egzaminu z mikrobiologii na UM. Dziewczyna Vay Nhanh Fast Money. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Toksyczny wstrząs jest niezwykle rzadki. Jednak pomimo tego w większości przypadków stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi. Aby rozwinąć to zjawisko, można szybko i pociągać za sobą negatywne procesy w różnych układach narządów, w tym w płucach, nerkach i wątrobie. Przyczyny wstrząsu toksycznego Przyczyny wstrząsu toksycznego w większości przypadków są związane z zakażeniem bakteriami. Wytwarzają toksyny, które prowadzą do rozwoju toksycznego szoku. Do tej pory są dość powszechne, ale zazwyczaj nie powodują poważnych uszkodzeń ciała. Mogą prowadzić do rozwoju infekcji gardła lub skóry. Wszystko to jest łatwo wyeliminowane i nie pociąga za sobą poważnych konsekwencji. W rzadkich przypadkach toksyny przedostają się do krwiobiegu, wywołując silną odpowiedź immunologiczną u osób, których ciała w ogóle nie zwalczają. Wstrząs paciorkowcowy występuje podczas porodu, grypy, ospy wietrznej i chirurgii. Być może rozwój na tle słabych cięć, ran czy siniaków. Nawet najczęstsze siniaki, które nie mogą złamać integralności skóry, mogą stać się przyczynowe. Gwałtowny wstrząs gronkowcowy występuje po dłuższym stosowaniu tamponów lub po zabiegu chirurgicznym. Ostrzegaj rozwój tego zjawiska w wielu przypadkach jest prawie niemożliwe. [1], [2], [3] Patogeneza zakaźnego szoku toksycznego Patogeneza zakaźnego szoku toksycznego - na poziomie małych naczyń charakteryzuje się tym, że duża liczba toksyn dostaje się do układu krążenia. Są one przydzielane przez bakterie-saprofity. Zjawisko to prowadzi do gwałtownego uwalniania adrenaliny i innych substancji biologicznie czynnych. Mogą powodować skurcz naczyń po naczyniach włosowatych i tętniczkach. Krew, która krąży w otwartych zastawkach tętniczo-żylnych, nie może pełnić swojej bezpośredniej funkcji. Na tym tle dochodzi do niedokrwienia tkanek i kwasicy metabolicznej. Pogorszenie krążenia prowadzi do pojawienia się niedotlenienia tkanek, z powodu niedoboru tlenu występuje metabolizm beztlenowy. Na poziomie układów narządowych patogeneza zakaźnego szoku toksycznego przejawia się w postaci odkładania krwi w naczyniach włosowatych i uwalnianiu jej płynnej części do przestrzeni międzykomórkowej. Najpierw jest krewna, a następnie bezwzględna hipowolemia. Możliwe jest zmniejszenie perfuzji nerek. Prowadzi to do nadmiernego spadku filtracji kłębuszkowej. Rozwijając się na tym tle, obrzęk powoduje ostrą niewydolność nerek. Podobne procesy zachodzą w płucach. Dlatego wstrząs toksyczny niesie ze sobą poważne niebezpieczeństwo. Objawy wstrząsu toksycznego Objawy wstrząsu toksycznego rozwijają się szybko i szybko. A wszystko to jest tak ulotne, że w ciągu 2 dni może nadejść śmierć. Pierwsze objawy "choroby" obejmują niezwykle poważne konsekwencje. Są więc uczucia podobne do grypy. Zaczyna się od bólu mięśni, skurczów żołądka, bólu głowy i bólu gardła. Nagle temperatura może wzrosnąć do 38,9. Wymioty i biegunka nie są wykluczone. Z czasem pojawiają się oznaki szoku. Charakteryzują się niskim ciśnieniem krwi i kołataniem serca. Często wszystkim temu towarzyszą zawroty głowy, utrata przytomności, nudności, wymioty lub dysforia i dezorientacja świadomości. Możliwe, że zaczerwienienie, które jest podobne do oparzeń słonecznych. Może pojawić się w kilku częściach ciała lub w oddzielnych miejscach. Zasadniczo jest to pod pachami lub w pachwinie. W miejscu zakażenia występuje silny ból. Obserwowano zaczerwienienie dróg nosowych i jamy ustnej. Inne objawy to: zapalenie spojówek, zatrucie krwi, peeling tkanki skórnej i śmierć tkanki skórnej. Dlatego szok toksyczny przenosi ekstremalne zagrożenie dla ludzi. Toksyczny wstrząs zakaźny Zakaźny wstrząs toksyczny to gwałtowny spadek ciśnienia krwi. Występuje w kontekście negatywnych skutków toksycznych substancji wytwarzanych przez wirusy lub bakterie. Gatunek ten jest często nazywany wstrząsem septycznym, wstrząsem bakterioksycznym lub wstrząsem endotoksycznym. Jest to niezwykle niespecyficzny zespół kliniczny. Występuje głównie w wielu chorobach zakaźnych z powodu zaburzeń metabolicznych, neuroregulacyjnych i hemodynamicznych wywołanych przez bakteriemię (wiremię) i toksemię. Często występuje na tle zakażenia meningokokami, grypy, gorączki, brzucha i tyfusu, błonicy, salmonellozy, czerwonki i innych niebezpiecznych infekcji. Mechanizm zaburzeń chorobotwórczych w tym przypadku zależy od rodzaju patogenu, charakteru leczenia, intensywności procesów patologicznych w ciele (narządzie), ich stopnia i innych parametrów. Toksyczny wstrząs jest poważnym zaburzeniem w ciele. Zespół wstrząsu toksycznego Zespół wstrząsu toksycznego jest stosunkowo rzadką chorobą. Charakteryzuje się ostrym początkiem. Wszystko to pociąga za sobą poważne konsekwencje dla ludzkiego życia. Ten zespół może szybko się rozwinąć. Dlatego środki pierwszej pomocy powinny zostać natychmiast wykonane. Istnieje syndrom toksycznego wstrząsu na tle infekcji gronkowcami i paciorkowcami. W normalnych warunkach nie przeszkadzają one w żaden sposób. Ale w przypadku niektórych zjawisk mogą uwolnić toksyny, które dostają się do krwioobiegu i prowadzą do poważnych reakcji zapalnych. Reakcja układu immunologicznego prowadzi do zjawisk charakterystycznych dla zespołu wstrząsu toksycznego. Streptokokowa odmiana "choroby" jest charakterystyczna w okresie połogowym, z powikłaniami po ostrych chorobach układu oddechowego, jak również w zmianach skórnych. Zespół gronkowcowy pojawia się z powodu zapomnianego tamponu w pochwie. Dlatego musisz dokładnie monitorować swoje zdrowie. Ponieważ wstrząs toksyczny jest bardzo negatywny dla organizmu. Toksyczny wstrząs z tamponów Wstrząs toksyczny z tamponów może być spowodowany zakażeniem gronkowcem. Wynika to głównie z zapomnianego tamponu w pochwie. Choroba może szybko postępować i prowadzić do poważnych konsekwencji. W niektórych przypadkach wyeliminowanie negatywnych objawów nie jest tak proste, a czasami wręcz niemożliwe. Śmiertelny wynik obserwuje się w 8-16% przypadków. Często zespół ten występuje u kobiet w wieku 15-30 lat. Naturalnie wynika to z użycia tamponów w krytyczne dni. Zdarzały się również przypadki, gdy zespół pojawił się u kobiet, które preferują dopochwowe środki antykoncepcyjne. Rozwój choroby jest sprowokowany przez Staphylococcus aureus. Te mikroorganizmy są zawsze w jamie ustnej, nosie, pochwie i na skórze. W niekorzystnych warunkach powodują poważne uszkodzenie ciała. Szczególne niebezpieczeństwo obserwuje się, gdy kobieta ma uraz urodzeniowy, podrażnienie lub zadrapania w pochwie. Trzeba zrozumieć, że wstrząs toksyczny rozwija się znacznie szybciej niż grypa. Dlatego gwałtowny wzrost temperatury ciała i wymiotów powinien wywołać niepokój kobiety. Toksyczny wstrząs wymaga natychmiastowej pomocy. Bakteryjny Toksyczny Szok Bakteryjny wstrząs toksyczny jest czasem nazywany wstrząsem septycznym. Może to skomplikować przebieg sepsy na dowolnym etapie jej rozwoju. Zjawisko to jest zmodyfikowaną reakcją organizmu na przełom w krwi mikroorganizmów pyogennych lub ich toksyn. Występuje jako wysoka temperatura, czasami osiąga 40-41 stopni. W tym przypadku występuje ogromny chłód, dla którego charakterystyczna jest silna potliwość. Jest możliwe, że temperatura spadnie do normy lub podgorączka, z powodu silnego pocenia się. Stan psychiczny zmienia się dramatycznie. Osoba odczuwa niepokój, podniecenie ruchowe, aw niektórych przypadkach psychozę. Objawy te objawiają się równocześnie z obniżeniem ciśnienia krwi i skąpomoczem, a nawet je poprzedzają. Impuls jest częsty i osiąga 120-10 uderzeń na minutę. Skóra staje się blada, obserwuje się akrocyjanozę i przyspiesza oddychanie. Wydalanie z moczem jest naruszone. Toksyczny wstrząs wymaga natychmiastowej eliminacji. [4], [5], [6], [7], [8] Zakaźny toksyczny wstrząs w zapaleniu płuc Zakaźny wstrząs toksyczny w zapaleniu płuc jest szczególną chorobą. Charakteryzuje się porażką pęcherzyków płucnych (cienkościennych pęcherzyków nasycających krew tlenem). Przyczyną tego zjawiska może być wiele patogenów. Zasadniczo jest to: pasożyty wewnątrzkomórkowe, grzyby, bakterie i wirusy. Różne rodzaje zapalenia płuc mają swoje osobliwości. Często może rozwijać się na tle przenoszonych chorób, w postaci powikłań. Zakaźny wstrząs toksyczny jest bardzo poważną komplikacją. Najczęściej występuje na tle obustronnego zapalenia płuc. Toksyczny wstrząs rozwija się również w ciężkim zapaleniu płuc, które charakteryzuje się ciężką infiltracją tkanki płucnej. Początkowa komplikacja może być określona wczesnymi objawami. Tak więc istnieje zahamowanie lub lęk. Zwykle objawy te nie przyciągają uwagi, co prowadzi do pogorszenia sytuacji. Z czasem występuje również duszność, tachykardia i bladość kończyn. Skóra staje się sucha i ciepła. Toksyczny wstrząs wymaga natychmiastowej eliminacji. Zakaźny wstrząs toksyczny u dzieci Zakaźny wstrząs toksyczny u dzieci jest poważnym i niebezpiecznym stanem. Spowodowane może być złożoną chorobą zakaźną. Przyczyną tego zjawiska jest wnikanie drobnoustrojów do krwi i uwalnianych przez nie toksyn w trakcie aktywności życiowej. Toksyny aktywnie rozwijają się w organizmie i powodują skurcze małych naczyń krwionośnych i naczyń włosowatych. Zasadniczo u dzieci zjawisko to występuje na tle szkarlatyny, błonicy, czerwonki i zakażenia meningokokami. Wszystko aktywnie rozwija się już pierwszego dnia. W tym samym czasie następuje gwałtowny wzrost temperatury do 41 stopni. Stan dziecka pozostaje niezwykle trudny. Ma bóle głowy, wymioty, silne dreszcze, konwulsje i dezorientację. Puls słabnie, serce zaczyna bić mocniej. Obserwuje się pal błony śluzowej i skóry, nie jest wykluczone silne pocenie się. Zakaźny wstrząs toksyczny u dziecka może rozwinąć się na tle infekcji poprzez ścieranie lub przecięcie. Dzieci należy ostrzec przed tym i na czas, aby leczyć rany specjalnym środkiem antyseptycznym. W przypadku wystąpienia objawów negatywnych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Samoleczenie w tym przypadku jest niewłaściwe! Jeśli wstrząs toksyczny nie zacznie być poprawiany poprawnie, to śmiertelny wynik nie jest wykluczony. Etapy zakaźnego szoku toksycznego Etapy zakaźnego szoku toksycznego są czterech rodzajów. Tak więc nazwano pierwszą "odmianę" - fazę wczesnego odwracalnego szoku. Charakteryzuje się wskaźnikiem wstrząsów do 0,7-1,0, tachykardią, bólem mięśni, bólem brzucha, bólem głowy i zaburzeniami ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Istnieje uczucie niepokoju, lęku i depresji. Drugi etap nazwano fazą późnego odwracalnego szoku. Na tym etapie następuje krytyczny spadek ciśnienia krwi (poniżej 90 mm Hg), a wskaźnik wstrząsów osiąga 1,0-1,4. Ofiara ma częsty puls, zahamowanie i apatię. Występuje naruszenie mikrocyrkulacji krwi. Można to określić wzrokowo na wilgotnej i zimnej skórze, jak również na niebieskawym kolorze. Trzeci etap to faza stabilnego odwracalnego wstrząsu. Stan ofiary gwałtownie się pogarsza. Ciśnienie stopniowo zmniejsza się, a tętno znacząco wzrasta. Wskaźnik szoku osiąga 1,5. Wzrasta niebieskawy kolor skóry i błon śluzowych. Istnieją oznaki niewydolności wielonarządowej. Czwarty etap jest najbardziej niebezpieczny - faza nieodwracalnego szoku. Przychodzi ogólna hipotermia, skóra chorego ziemistego cienia z niebieskawymi plamami wokół stawów. Wyeliminowanie toksycznego wstrząsu w tym przypadku jest niemożliwe. Rozpoznanie wstrząsu toksycznego Rozpoznanie wstrząsu toksycznego może być kilku rodzajów. Wszystko sam możesz sam określić. Tak więc pacjent ma bardzo "smutny" i "ciężki" wygląd. Osoba jest świadoma, podczas gdy on jest blady, cyjanotyczny, adynamiczny i zahamowany. Różnica między temperaturą centralną i obwodową ciała wynosi do 4 ° C. Diureza jest mniejsza niż 0,5 ml / kg / godzinę. Stopniowo rośnie wskaźnik szoku Algover. Stwierdzenie obecności toksycznego wstrząsu u ludzi może być wizualne oraz z dodatkowym pomiarem ciśnienia i pulsu. W pierwszym stadium stan pacjenta jest poważny. Jest poruszony i ma kłopoty z motorem. Skóra jest blada, występuje tachykardia, umiarkowana duszność i zmniejszenie diurezy. W drugim etapie obserwuje się wzbudzenie, które z czasem zostaje zastąpione przez opóźnienie. W tym samym czasie skóra jest blada, występuje tachykardia, zespół DIC, niedotlenienie, hipokaliemia i niedociśnienie. W trzecim etapie wyraźna sinica, zaburzenia świadomości, spadek ciśnienia krwi, bezmocz i nieodwracalne zmiany w narządach. Toksyczny wstrząs zagraża życiu i należy go natychmiast wyeliminować. [9], [10], [11], [12], [13] Jakie testy są potrzebne? Z kim się skontaktować? Leczenie wstrząsu toksycznego Leczenie wstrząsu toksycznego obejmuje cały szereg działań. Program intensywnej terapii tej choroby polega na całkowitej odbudowie ciała. Przede wszystkim główne zadania są rozwiązywane w terapii wstrząsu toksycznego. Następnie rozpoczyna się walka z ogniskiem infekcji w ciele. Ponadto, prowadzi się eliminację zatrucia egzogenicznego i endogennego. Po pewnym czasie łączy się hipowolemia i stabilizuje wskaźniki makrohemodynamiki. Następnie należy poradzić sobie z mechanizmami autoagresji i wyeliminować deficyt bioenergetyczny. Ważne jest, aby poprawić mikrokrążenie w odpowiednim czasie. Ogólnie, głównym celem środków terapeutycznych jest przywrócenie mikrokrążenia i zatrzymanie rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Odbywa się to przez równoczesną trwałą terapię infuzyjną i dożylne podawanie leków farmakologicznych. Jak wspomniano powyżej, leczenie odbywa się w kilku etapach i zależy od stanu osoby. Tak więc, jeśli w wyniku używania tamponów lub środków antykoncepcyjnych u kobiety wystąpi wstrząs, warto natychmiast usunąć je z ciała. Zainfekowane rany są oczyszczane z bakterii poprzez skrobanie skalpelem lub nożyczkami. W tym celu lekarz wykonuje zastrzyk, aby dotknięty obszar był zdrętwiały, a kobieta nie odczuwa bólu. Taka interwencja jest chirurgicznym leczeniem rany. Po usunięciu ogniska zakażenia pacjent odczuje ulgę. Aktywnie stosowany do niszczenia bakterii, hormonów i antybiotyków. Ponieważ leki hormonalne stosują prednisolon i deksametazon. Prednizolon jest stosowany w celu wyeliminowania reakcji alergicznych i skutków wstrząsu toksycznego. Jest stosowany wyłącznie za zgodą lekarza. Zastosuj go do wewnątrz, w postaci zastrzyków i miejscowo. Do wewnątrz - podczas lub bezpośrednio po jedzeniu, 0,025-0,05 g dziennie (2-3 razy), następnie dawkę zmniejsza się do 0,005 g 4-6 razy dziennie (lub 2-3 razy dziennie po 0,01 g ). Wstrzykiwalna - domięśniowo (zawartość ampułki rozpuszczono w 5 ml wody do iniekcji, ogrzewano do 35-37 ° C, z g leku) i dożylnego (bolus lub wlew g). Lokalnie - 0,5% maści prednizolonowej na choroby skóry stosuje się w celu przeciwzapalnym i przeciwalergicznym. Lek ma pewne przeciwwskazania. Nie mogą go stosować osoby w podeszłym wieku i często cierpiące na opryszczkę. Możliwe są również działania niepożądane w postaci zatrzymywania wody w organizmie, objaw hiperglikemii, osłabienia mięśni i brak miesiączki. Deksametazon. Lek ma właściwości przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwwstrząsowe, immunosupresyjne i antytoksyczne. Doustnie przyjmowany w postaci tabletek w ilości nie większej niż 10-15 mg na dzień w początkowej fazie leczenia, po którym następuje zmniejszenie dawki dobowej do 2-4,5 mg z terapią podtrzymującą. Dzienna dawka leku podzielona jest na 3 podzielone dawki. Małe dawki podtrzymujące należy przyjmować raz dziennie, najlepiej rano. W ampułkach środek jest przeznaczony do wstrzyknięcia dożylnego domięśniowo, perystatywnie i dostawowo. Zalecana dzienna dawka deksametazonu dla tych metod podawania wynosi 4-20 mg. W ampułkach lek jest zwykle aplikowany 3-4 razy dziennie przez 3-4 dni z późniejszym przejściem na tabletki. Lek jest stosowany wyłącznie za zgodą lekarza. Może powodować działania niepożądane w postaci nudności, wymiotów, bólu żołądka. W bardziej złożonych przypadkach nie wyklucza się występowania ciśnienia wewnątrzczaszkowego, skłonności do wywoływania zakaźnych chorób oczu i przyrostu masy ciała. Jeśli chodzi o antybiotyki, najczęściej przyjmują one wankomycynę, daptomycynę i linezolid. Wankomycyna. Lek podaje się wyłącznie dożylnie z szybkością nie większą niż 10 mg / min. Czas trwania infuzji powinien wynosić co najmniej 60 minut. Dzienna dawka dla dorosłych wynosi 0,5 g lub 7,5 mg / kg co 6 godzin lub 1 g lub 15 mg / kg co 12 h. Jeśli dana osoba ma upośledzoną funkcję wydalniczą nerek, reżim dawkowania jest korygowany. W żadnym przypadku nie należy stosować leku podczas ciąży, podczas karmienia piersią oraz u osób z nadwrażliwością na określone składniki leku. Nie jest wykluczone wystąpienie działań niepożądanych w postaci nudności, wymiotów i reakcji alergicznych. W bardziej złożonych przypadkach powstają odwracalna neutropenia, reakcje anafilaktoidalne i przekrwienie. Daptomycyna. Lek podaje się dożylnie przez co najmniej 30 minut. Przy skomplikowanych funkcjach skóry i tkanek miękkich, 4 mg / kg jest wystarczające raz dziennie przez 1-2 tygodnie, aż infekcja całkowicie zniknie. Z bakteriemią wywołaną przez Staph. Aureus, w tym ustalone lub podejrzane infekcyjne zapalenie wsierdzia, zalecana dawka dla dorosłych wynosi 6 mg / kg 1 raz / dobę przez 2-6 tygodni, według uznania lekarza prowadzącego. Lek może powodować działania niepożądane. Przejawia się w postaci infekcji grzybiczej, zaburzeń psychicznych, nudności, wymiotów i bólu brzucha. Nie jest wykluczone pojawienie się nadwrażliwości, obrzęków i dreszczy. Linezolid. Dorośli przepisują dożylnie lub doustnie 2 razy dziennie po 400 mg lub 600 mg raz. Czas trwania leczenia zależy od środka, miejsca i zaawansowania zakażenia: osłona 600 mg, 10-14 dni, szpitalnego zapalenia płuc 600 mg - 10-14 dni, zakażenia skóry i tkanek miękkich 400-600 mg, w zależności od stopnia nasilenia choroby - 14-28 dni, infekcje enterokokowe - 14-28 dni. Nieprawidłowy odbiór produktu może powodować działania niepożądane. Pojawiają się w postaci nudności, wymiotów, bólu brzucha, bólu głowy i odwracalnej niedokrwistości. Należy zauważyć, że każdy przypadek w jakiś sposób jest indywidualny. Dlatego wyeliminowanie wstrząsu toksycznego jest konieczne tylko po zbadaniu lekarza i ujawnieniu stadium "choroby". Pomoc w nagłych wypadkach w przypadku szoku toksycznego z powodu infekcji Opieka doraźna w przypadku toksycznego wstrząsu zakaźnego powinna rozpocząć się jeszcze przed hospitalizacją. Przed przybyciem lekarza, powinieneś spróbować ogrzać osobę i postawić cieplej na nogach. Następnie zdejmij lub odpnij ciasne ubrania. Zapewnia to świeże powietrze. Natychmiast po hospitalizacji osoba zostaje przeniesiona na oddział intensywnej terapii. Odpowiednia terapia odbywa się tutaj. Przed mianowaniem antybiotyków wysiewa się krew. Jeśli istnieje taka możliwość, to wszystko jest wydobywane z ognisk infekcji. Złożoność i ciężkość procesu septycznego wymaga leczenia mającego na celu nie tylko zwalczanie drobnoustrojów, ale także eliminowanie zaburzeń metabolicznych spowodowanych zatruciem i niedotlenieniem. Po przywróceniu funkcji życiowych centra infekcji są zdezynfekowane. Do użytku w nagłych wypadkach: dożylne wstrzyknięcie kroplowe 200 mg dopaminy, prednizolon w dawce 10-15 mg / kg / dobę i wdychanie z tlenem. Dalsze leczenie zależy od stanu. W każdym razie wstrząs toksyczny powinien zostać natychmiast wyeliminowany. [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21] Zapobieganie wstrząsom toksycznym Zapobieganie wstrząsowi toksycznemu jest przestrzeganiem pewnych zasad. Dlatego kobiety nie powinny używać tamponów i barierowych środków antykoncepcyjnych. Najnowszymi "wynalazkami" są gąbki, przepony i czapki. Zastosuj to wszystko nie jest konieczne przez 3 miesiące po porodzie. Ponieważ pochwa potrzebuje trochę czasu, aby dojść do siebie. Następnie można nakładać tampony, ale jednocześnie zmieniać je co 8 godzin. Nie pozostawiaj membrany ani gąbki antykoncepcyjnej dłużej niż dwanaście godzin. Skórę należy zawsze utrzymywać w czystości. Ścieranie i rany muszą być natychmiast leczone, aby nie doszło do infekcji, mogą spowodować rozwój wstrząsu toksycznego. Jeśli kobieta doświadcza zespołu menstruacyjnego wstrząsu toksycznego, powinna zaprzestać stosowania spiral wewnątrzmacicznych, tamponów i barierowych środków antykoncepcyjnych. Toksyczny wstrząs jest poważnym odchyleniem, które może prowadzić do zakłóceń w funkcjonowaniu narządów i układów organizmu. Prognoza wstrząsu toksycznego Prognozy wstrząsu toksycznego są względnie korzystne. Powodzenie powrotu do zdrowia u osób, które doznały tej komplikacji, zależy od terminowości diagnozy i leczenia. Ważne jest, aby pilna opieka była udzielana szybko i profesjonalnie. Terapia antybiotykowa powinna być odpowiednia, a także skuteczna. Najważniejsze jest to, że sanacja głównego skupienia bakterii została przeprowadzona prawidłowo i skutecznie. Mimo to wskaźnik śmiertelności zajmuje wysokie pozycje, ale tylko w pierwszych godzinach. Jeśli infekcyjny wstrząs toksyczny wywołany był przez paciorkowce, śmiertelność osiągnęła 65%. Przyczynami śmierci są niewydolność serca, niewydolność wielonarządowa i niedociśnienie tętnicze. Dzięki szybkiej i odpowiedniej pomocy pacjent całkowicie odzyskuje w ciągu 2-3 tygodni. Trzeba zrozumieć, że o wiele łatwiej jest ostrzec, niż leczyć. Toksyczny wstrząs jest poważnym odchyleniem, które negatywnie wpływa na wiele układów i narządów ludzkiego ciała. [22], [23], [24], [25] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Zanim zaczniemy od wielkiego tytułu ze słowami "szok toksyczny" zastanówmy się - kto kiedykolwiek o tym słyszał? Która z Was kiedykolwiek miała czas, żeby przeczytać opis na pudełku tamponów i dowiedzieć się o potencjalnym ryzyku w trakcie ich używania? Zobaczmy co właściwie nazywamy Syndromem Szoku Toksycznego. SST to bardzo rzadka infekcja (w Polsce w ciągu roku odnotowuje się ją mniej niż 20 razy), która powodowana jest przez rozmnażanie i uwalnianie się bakterii z krwi. SST powodowane jest przez bakterię Staphylococcus aureus, która wytwarza toksyny powodujące stan zapalny. Jako reakcja na tę bakterię, organizm wytwarza ogromne ilości komórek odpornościowych, które mogą uchronić Cię od szoku toksycznego. Aby uchronić siebie od bakterii, twój organizm będzie wykładał wysiłek w niezbędne organy wewnętrzne zamiast dbać o kończyny (nogi, ręce). Na świecie SST ujrzał światło dzienne w 2012 roku dzięki amerykańskiej aktorce Lauren Wasser, która z powodu SST musiała poddać się amputacji prawej nogi. Na początku lat 80tych w Ameryce Północnej ponad 700 kobiet padło ofiarami Syndromu Szoku Toksycznego. Od tamtej pory naukowcy studiujący temat tej infekcji nie znaleźli co prawda związku pomiędzy używaniem tamponów a SST, pomimo licznych plotek. Zachowajmy jednak wszelkie środki ostrożności: Śluz waginalny, który zatrzymuje tampon zbyt długo jest bardziej wrażliwy. W zasadzie bardziej prawdopodobne jest podrażnienie, które może prowadzić do poważnej rany, ułatwiającej bakteriom i toksynom przedostanie się do krwi. Jeżeli tampon pozostawiony jest w organizmie zbyt długo, lub jego zdolności absorbujące są zbyt duże(tak, zbyt duże!), krew pozostająca w Twoim organizmie utrzyma temperaturę 36/37 stopni Celsjusza, co pomoże w rozprzestrzenianiu się bakterii. Dla tych konkretnych bakterii możliwość wytwarzania toksyn wymaga sprzyjającego środowiska - a takie właśnie jest w Twoim ciele, w miejscu, w którym umieszczasz tampony lub kubeczek menstruacyjny. Nasze wskazówki: Wybieraj przede wszystkim zewnętrzne produkty higieniczne w trakcie okresu (jak majtki menstruacyjne Sis Underwear ;)). Jeżeli używasz kubeczka lub tamponów:- Używaj ich tylko wtedy, kiedy konieczne, a nigdy poza okresem lub przed (nawet asekuracyjnie!). Jeżeli boisz się niespodziewanego okresu, lub upławów tuż przed - od wszystkiego uchronią Cię majtki menstruacyjne Używaj tamponów o małym poziomie absorbccji i zmieniaj je często. - Zmieniaj tampony (lub kubeczek) maksymalnie co 4 godziny!- Nie używaj tamponów na Dokładnie myj ręce przed każdym użyciem tamponu lub Używaj majtek menstruacyjnych Sis tak często, jak to możliwe :) Jakie symptomy mogą pojawić się gdy wystąpi u Ciebie szok toksyczny? nagła gorączka (38,9 stopni Celsjusza lub więcej), wymioty, biegunka, ból gardła, wysypka, silne bóle mięśni, zawroty głowy, omdlenie. Jeżeli doświadczysz powyższych objawów, koniecznie powiedz lekarzowi o możliwości wystąpienia Syndromu Szoku Toksycznego. Żeby do niego nie dopuścić, skorzystaj z innych środkó higienicznych, niż tampony i kubeczek. Zobacz co możemy Ci zaoferować. Higiena intymna nie tylko odświeża, ale również zapobiega infekcjom dróg rodnych. Jak powinna wyglądać? Istnieje kilka zasad dotyczących higieny intymnej, których przestrzeganie pozwoli cieszyć się zdrowiem i świeżością. Pamiętaj, aby podmywać się 2 razy dziennie od okolicy łonowej do odbytu, myć się ciepłą wodą, stosować odpowiednie płyny do higieny intymnej. Czego unikać? Noszenia obcisłej bielizny, używania gąbek i myjek (bardzo łatwo stają się siedliskiem bakterii), stosowania dezodorantów do higieny intymnej. Zobacz film: "10 urodowych trików, które musisz znać" spis treści 1. Higiena intymna podczas miesiączki 2. Higiena intymna mężczyzn 1. Higiena intymna podczas miesiączki Miesiączka, czyli tak zwany „okres”, to regularne złuszczenie nabłonka macicy. Każda dziewczyna i kobieta, która ma menstruację, stoi przed wyborem: tampony czy podpaski. Obydwa rodzaje produktów mają swoje wady i zalety. Jednak istotniejsza od stosowanych środków jest higiena podczas miesiączki. Nawet najlepsze tampony czy podpaski nie zastąpią regularnego mycia okolic intymnych. Dokładne oczyszczanie narządów płciowych jest ważne nie tylko dla kobiet, ale i dla mężczyzn. Jest wiele zwolenniczek tamponów, które nie odznaczają się pod ubraniami i przez stosujące je kobiety są uważane za wygodniejsze. Jednak wiele kobiet nie wyobraża sobie umieszczania tamponów w pochwie i preferuje nieinwazyjne podpaski. Ponadto niektóre z nich obawiają się, że przez stosowanie tamponów mogą mieć syndrom szoku toksycznego. Jest to rzeczywiście możliwe, jeśli tampon nie jest wymieniany regularnie, co 4-6 godzin. Dlatego też nie powinno się nakładać ich na noc. Objawy syndromu szoku toksycznego to: wysoka gorączka, wymioty, biegunka, silne bóle mięśni, uczucie słabości, zawroty głowy, wysypka. W razie wystąpienia któregoś z tych symptomów należy wyjąć tampon i skontaktować się z lekarzem. Przed zmianą tamponów lub podpasek należy umyć ręce. Jeśli kobieta jest w domu, powinna umyć okolice intymne łagodnym płynem przeznaczonym do higieny intymnej. Będąc poza domem, warto mieć w torebce chusteczki do higieny intymnej. Są one lekko wilgotne i pozwalają szybko się odświeżyć. Niektóre z nich można spłukać w toalecie (ale nie więcej niż dwie naraz). Istotne jest częste zmienianie tamponów i podpasek, zwykle co 4-6 godzin. Jeżeli jednak podpaska jest nasiąknięta krwią lub przecieka, należy ją wymienić wcześniej. Regularne mycie lub odświeżanie się chusteczką oraz częsta zmiana tamponów i podpasek nie tylko zapobiegają nieprzyjemnemu zapachowi, ale i zmniejszają ryzyko infekcji. 2. Higiena intymna mężczyzn Panowie także powinni poświęcać dużo uwagi utrzymywaniu swoich narządów płciowych w nienagannym stanie. W sklepach dostępne są żele do higieny intymnej przeznaczone właśnie dla mężczyzn. Jednak nawet najlepszy środek nie wystarczy. Konieczne jest także zastosowanie się do poniższych wskazówek: Mycie należy zacząć od odsłonięcia żołędzi przez odciągnięcie napletka. Żołądź należy opłukać pod ciepłą wodą, kierując się od czubka poza napletek. Następnie należy zmyć biały nalot gromadzący się pod napletkiem. W jego skład wchodzą: pot, łój, sperma i resztki moczu. Nie powinno się stosować gąbek ani myjek. Wskazane jest używanie żeli do higieny zamiast mydła. Warto zrezygnować z obcisłej bielizny. Podczas mycia należy obserwować narządy płciowe. W razie wystąpienia niepokojących objawów należy udać się do lekarza. Miesiączka to trudny czas dla kobiety. Wiele kobiet w czasie menstruacji ma skurcze brzucha i czuje się nieatrakcyjnie. Jednak właściwa higiena intymna pozwala czuć się pewnie i świeżo. Pielęgnacja okolic intymnych to zadanie nie tylko dla kobiet, ale i dla mężczyzn. Staranne i regularne mycie się pomaga uniknąć infekcji i wpływa pozytywnie na samopoczucie i pewność siebie. polecamy TSS (ang. toxic shock syndrome), czyli zespół wstrząsu toksycznego, to rzadko występujący, ciężki stan spowodowany przez szkodliwe dla organizmu toksyny. Przeważnie wstrząs toksyczny jest kojarzony ze stosowaniem tamponów podczas menstruacji (gronkowcowy TSS), jednak może on również wystąpić u mężczyzn i dzieci w przebiegu zakażenia paciorkowcem. Jakie objawy pojawiają się w przebiegu TSS? Czy stosowanie tamponów i kubeczków menstruacyjnych jest bezpieczne? Czym jest wstrząs toksyczny? TSS – przyczyny TSS (ang. toxic shock syndrome) to termin medyczny opisujący rzadkie schorzenie – zespół wstrząsu toksycznego. Nazwa pochodzi od nadmiernej reakcji organizmu spowodowanej obecnością toksyn wytwarzanych przez bakterie, fizjologicznie zasiedlające drogi rodne kobiety. Wilgotna, beztlenowa pochwa stanowi idealne podłoże do rozwijania się drobnoustrojów, a produkowane metabolity, kumulujące się wewnątrz ciała gospodarza, dają początek rozwijającemu się w piorunującym tempie stanu wstrząsowemu. TSS a menstruacja Choć występowanie tej jednostki chorobowej skojarzone z menstruacją odchodzi powoli do lamusa, istnieją inne źródła zakażenia prowadzące w skrajnych przypadkach do stanów zagrażających życiu. Przekonanie, iż ryzyko wstrząsu dotyczy jedynie kobiet jest błędne, wyróżniamy bowiem dwie postacie TSS. Pierwsza z nich, rozpowszechniona w latach 70. XX w., pojawiła się wkrótce po wprowadzeniu wysokoabsorbujących tamponów – kobiety zachwycone działaniem chłonnego materiału i komfortu z nim związanego, zapominały o zaaplikowanym produkcie i nie wymieniały go w ciągu dnia. Tampon, jako ciało obce, stanowił pożywkę dla bakterii, które szybko się rozmnażały. Dodatkowo nieprawidłowa higiena dłoni podczas wymiany tamponu sprzyjała samozakażeniu. Takie zakażenie, czyli gronkowcowy TSS, stwierdza się głównie u zdrowych kobiet z kolonizacją pochwy szczepem gronkowca złocistego (S. aureus), który jest florą bakteryjną i w normalnych warunkach nie wywołuje objawów i objawów infekcji. TSS a zakażenie paciorkowcem Druga postać TSS może wystąpić u kobiet, mężczyzn i dzieci na skutek zakażenia paciorkowcem lub gronkowcem. Obie są jednakowo niebezpieczne. Zakażenie paciorkowcem grupy A (group A streptococcus – GAS) najczęściej kojarzy się z zapaleniem gardła. Słusznie, jednak paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego może być spowodowany też przez wniknięcie egzotoksyny A do organizmu poprzez przerwanie ciągłości skóry, rany, dreny, kaniule, ciała obce, zakażenia szpitalne w trakcie hospitalizacji, po operacji. Nasuwa się praktyczne pytanie czy tampony są szkodliwe? Nic bardziej mylnego. Produkty stosowane podczas menstruacji są dopuszczone i zaakceptowane przez FDA ( Food and Drug Administration) pod względem bezpieczeństwa z wyszczególnieniem, iż nie stanowią zagrożenia pod warunkiem prawidłowego stosowania – FDA reguluje stosowanie tamponów jako produkt medyczny. Obecnie producenci zobowiązani są do informowania w ulotkach o niskim, lecz nadal występującym ryzyku niewłaściwego stosowania produktu z mieszanki bawełny i celulozy drzewnej. Czy w takim razie z powodu nieprawidłowego stosowania tamponów możemy trafić do szpitala? Tak, materiał jest jednokrotnego użytku i powinien być stosowany zgodnie z zaleceniem producenta przez maksymalnie 4-6 godzin i usunięty z pochwy w celu uniknięcia szoku toksycznego. Stosowanie kubków menstruacyjnych w przypadku nieprawidłowego oczyszczenia i niewygotowania materiału silikonowego stanowi jednakowe źródło wniknięcia patogenu do kanału rodnego i rozwinięcia pełnoobjawowego wstrząsu toksycznego. TSS – objawy zespołu wstrząsu toksycznego Wstrząs jest naturalną reakcją obronną organizmu. Wyróżniamy wspólne cechy dla wszystkich rodzajów wstrząsu. Są to: tachykardia (przyspieszony rytm serca), spadek ciśnienia skurczowego (<90 mmHg), wydłużenie nawrotu włośniczkowego w związku z następującą centralizacja i zaburzeniem wypełnienia łożyska naczyniowego, tachypnoe (przyspieszony i spłycony oddech), lęk. Do kryteriów klinicznych pozwalających na stwierdzenie TSS należy specyficzna dla wstrząsu toksycznego nagła, wysoka gorączka, wysypka, która przypomina oparzenie słoneczne. Typowym objawem zespołu wstrząsu toksycznego (TSS) jest erytrodermia o plamistym charakterze, tzw. plamica piorunująca (purpura fluminas). Dodatkowo występuje złuszczanie się naskórka, szczególnie powierzchni dłoniowej i podeszwowej – w ciągu 1-2 tygodni od początku choroby. Pojawiają się także: wymioty, biegunka, omdlenia, ból gardła, mięśni i postępujące gorsze samopoczucie z kolejno występującym wstrząsem i niewydolnością wielonarządową. Ciężki przebieg stanowi zaawansowana niewydolność układu krzepnięcia pod postacią zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Wystąpienie powyższych objawów zobowiązuje do natychmiastowego usunięcia ciała obcego z pochwy, zaprzestania używania tamponów i niezwłocznego udania się do lekarza. Zdarza się, iż wstępne objawy mylone są z reakcją alergiczną na środki wybielające bawełnę, jednak to specjalista musi przeprowadzić badanie i diagnostykę różnicową. Polecane dla Ciebie Specyfika:Dla alergików zł żel, grzybica, otarcia, podrażnienie, upławy, infekcja, zadrapania, dla sportowców zł środki higieniczne, akcesoria zł środki higieniczne, akcesoria zł Zespół wstrząsu toksycznego – leczenie Leczenie TSS odbywa się pod kontrolą lekarza. O czasie i konieczności hospitalizacji decyduje specjalista w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Podczas leczenia TSS należy skupić się zarówno na przyczynie wystąpienia uogólnionego zakażenia organizmu, jak i na jego objawach. Najważniejsze jest szybkie rozpoznanie i możliwie natychmiastowe rozpoczęcie leczenia. W zależności od patogenu wywołującego stan zagrożenia życia, podejmowane jest leczenie antybiotykami. Ważne jest odpowiednie nawadnianie w celu zwiększenia ciśnienia oraz tlenoterapia dla utrzymania prawidłowej wydolności oddechowej, gdy saturacja (poziom wysycenia tlenem hemoglobiny) jest niska. Gdy poznana zostaje przyczyna zakażenia, np. dren, jest ona usuwana w trybie pilnym, co ułatwia leczenie objawów TSS. TSS – jak uniknąć wystąpienia zespołu wstrząsu toksycznego? Aby zmniejszyć ryzyko TSS, należy stosować tampon o najniższej możliwej chłonności i wymieniać go co 4-8 godzin. Przy zastrzeżeniu, iż 8 godzin to maksymalna długość. Przed i po aplikacji należy dokładnie umyć dłonie. Należy stosować tampony tylko w trakcie menstruacji, błędem jest aplikowanie produktu podczas upławów. Zmienia to naturalną florę bakteryjną, która stanowi barierę do wnikania drobnoustrojów przez cienki nabrzmiały nabłonek przed wystąpieniem kolejnego cyklu menstruacyjnego. Tampon jest produktem jednokrotnego użytku. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Czkawka – przyczyny i leczenie Czkawka (łac. singultus) w większości przypadków bywa zjawiskiem całkowicie fizjologicznym oraz powszechnym. Jednakże uporczywa czkawka, która utrudnia funkcjonowanie, może być objawem chorób układu trawiennego i nerwowego. Z tego względu, mimo pozornie błahego charakteru, nie należy jej lekceważyć, a przy występowaniu innych niepokojących objawów koniecznie należy skonsultować się ze specjalistą. Czym jest czkawka? Co może oznaczać? Jak się jej pozbyć? Odpowiadamy w poniższym artykule. Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku. Pęknięty ząb – co robić, jak się leczy? Do najczęstszych przyczyn pęknięć zębów należą wady zgryzu, bruksizm, nagryzienie twardego przedmiotu. Uraz pojawia się także jako powikłanie leczenia kanałowego. Pęknięcie może dotyczyć korony zęba, ale też korzenia. Najczęstsze jest to pęknięcie poprzeczne (wzdłuż). Terapia polegW innych sytuacjach konieczne może być leczenie kanałowe czy nawet usunięcie zęba Ból po prawej stronie brzucha – co może oznaczać? Ból brzucha po prawej stronie to objaw wielu dolegliwości, które mogą dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. W zależności od jego lokalizacji i typu będzie świadczył o różnych problemach. Co może powodować ból po prawej stronie brzucha? Hipertermia (przegrzanie) organizmu – objawy, przyczyny, pierwsza pomoc Fala upałów przetaczająca się nad krajem sprzyja wystąpieniu hipertermii. Do przegrzania organizmu dochodzi na skutek zaburzenia mechanizmów termoregulacji i niemożności oddania wytworzonego przez organizm ciepła. Szczególnie narażone na jego wystąpienie są noworodki i osoby starsze. Jak rozpoznać hipertermię? I jak wygląda pierwsza pomoc w przypadku podejrzenia udaru cieplnego? Co to jest zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego i jakie są jego przyczyny? Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego (streptococcal toxic shock syndrome – STSS) to bardzo szybko postępująca choroba wywołana przez zakażenie paciorkowcami beta-hemolizującymi grupy A, które produkują określone toksyny. Zespół ten przebiega z wstrząsem. Wstrząs jest stanem zagrożenia życia, w którym dochodzi do niedotlenienia wielu narządów, co skutkuje ich niewydolnością. Dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego, uszkodzenia nerek, wątroby i płuc. Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego rozwija się przede wszystkim w wyniku głębokiego zakażenia tkanek miękkich (mięśni, tkanki podskórnej) lub posocznicy. Śmiertelność jest bardzo wysoka. Jak często występuje zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego jest rzadką chorobą. Zgodnie z danymi epidemiologicznymi w Polsce w 2013 r. odnotowano 4 przypadki zespołu paciorkowcowego wstrząsu toksycznego. Jakie są objawy zespołu paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego w przeciwieństwie do typowego zakażenia paciorkowcami grupy A prowadzi do poważnego uszkodzenia wielu narządów. Manifestuje się on obniżeniem ciśnienia tętniczego, uszkodzeniem nerek, któremu towarzyszy zmniejszenie ilości wydalanego moczu lub całkowity bezmocz, zaburzeniami krzepnięcia krwi (zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, tzw. DIC), ciężkimi zaburzeniami oddychania (ARDS), wysypką rumieniowo-plamistą, a także miejscowym uszkodzeniem tkanek, które stanowi najczęściej początkowe miejsce zakażenia. Śmiertelność wynosi około 30%. Choroba rozwija się nagle i gwałtownie. Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego rozpoczyna się zwykle gorączką, bólami mięśni, obrzękami. Zazwyczaj bardzo szybko dochodzi do rozwoju niewydolności wielonarządowej. U części pacjentów pojawia się wysypka na całym ciele. Jest ona podobna jak w szkarlatynie, drobnoplamista, żywoczerwona. Często zespołowi paciorkowcowego wstrząsu toksycznego towarzyszą zakażenia tkanek miękkich, które prowadzą do wystąpienia martwiczego zapalenia powięzi oraz zapalenia mięśni. Miejsce objęte procesem zapalnym jest zaczerwienione, obrzęknięte, bolesne. Zaburzenia krzepnięcia objawiają się skłonnością do krwawienia nawet przy niewielkim urazie, na skórze pojawiają się podbiegnięcia krwawe (potocznie nazywane siniakami), a także punkcikowate wybroczyny, które mogą obejmować skórę całego ciała i błony śluzowe jamy ustnej. Zaburzenia oddychania manifestują się płytkimi oddechami o zwiększonej częstotliwości. Mimo że oddech jest przyspieszony, nie poprawia się dostarczanie tlenu do organizmu i dochodzi do niedotlenienia. Skutkuje ono uszkodzeniem i niewydolnością kolejnych narządów. Dlatego często istnieje konieczność wspomagania oddychania za pomocą respiratora. Co robić w przypadku wystąpienia objawów paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? W przypadku pojawienia się wymienionych powyżej objawów należy wezwać pogotowie ratunkowe. Wystąpienie objawów wstrząsu jest zawsze wskazaniem do pilnej hospitalizacji, często na oddziale intensywnej terapii. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Podejrzenie zespołu paciorkowcowego wstrząsu toksycznego ustala się przede wszystkim na podstawie obrazu klinicznego. Pewne rozpoznanie choroby można ustalić na podstawie badania mikrobiologicznego posiewów z krwi lub ognisk zapalnych. Konieczne jest pobranie materiału z wielu miejsc, które potencjalnie mogą być miejscem wyjścia infekcji – pobiera się wymazy z nosa, gardła, ucha, dróg rodnych, płynu mózgowo-rdzeniowego czy skóry. Czasami istnieje potrzeba wykonania badań obrazowych: zdjęcia RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej lub bardziej dokładnych badań – tomografii komputerowej (TK) i rezonansu magnetycznego (MRI). Badania te pomagają również w lokalizacji ognisk zapalnych. W badaniach laboratoryjnych z krwi także występuje wiele nieprawidłowości, które potwierdzają uogólnioną infekcję. W morfologii krwi zazwyczaj obserwuje się wysoką leukocytozę, małopłytkowość, czasy krzepnięcia (APTT, PT, INR) są wydłużone, wskaźniki stanu zapalnego (CRP, PCT) wielokrotnie przewyższają normę. Zastosowanie mają również szybkie testy paciorkowcowe i odczyn antystreptolizynowy (ASO). Jakie są metody leczenia paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Każdy przypadek paciorkowcowego wstrząsu toksycznego jest zagrożeniem życia i w związku z tym musi być zawsze leczony w warunkach szpitalnych. W leczeniu przyczynowym stosuje się dożylną antybiotykoterapię. Stosuje się również leczenie wspomagające uzależnione od objawów. Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego należy leczyć na oddziale intensywnej opieki medycznej, ponieważ pacjent we wstrząsie wymaga podłączenia do sprzętu monitorującego podstawowe czynności życiowe i ścisłej obserwacji. Często istnieje potrzeba przetaczania preparatów krwiopochodnych (krwi, osocza, płytek). Pacjent we wstrząsie musi otrzymywać duże ilości płynów dożylnie, stosuje się też leki podwyższające ciśnienie tętnicze. Żeby umożliwić oddychanie stosuje się respirator. Jeśli w przebiegu wstrząsu dojdzie do niewydolności nerek, konieczne może być zastosowanie dializy. Hospitalizacja chorego wymaga maksymalnego reżimu sanitarnego. Konieczna jest izolacja pacjenta i zachowanie wszelkich środków ostrożności. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Paciorkowcowy wstrząs toksyczny obarczony jest wysoką śmiertelnością oraz bardzo poważnym przebiegiem klinicznym. Wczesne zastosowanie antybiotyku i leczenie wspomagające poprawiają rokowanie. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia paciorkowcowego wstrząsu toksycznego? Przebycie paciorkowcowego wstrząsu toksycznego wymaga szczegółowej oceny powikłań i wiąże się z długą hospitalizacją. Po wyjściu ze szpitala pacjent powinien być poddawany regularnym badaniom kontrolnym. W zależności od stanu ogólnego, chorób towarzyszących i powikłań po przebytym zespole paciorkowcowego wstrząsu toksycznego pacjent może wymagać wizyt u różnych specjalistów. Co robić, aby uniknąć zachorowania na paciorkowcowy wstrząs toksyczny? W celu uniknięcia zakażenia paciorkowcami należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. W razie wystąpienia infekcji paciorkowcowej (anginy, zakażenia tkanek miękkich) trzeba je leczyć antybiotykami, by nie dopuścić do rozwoju wstrząsu.

tampony syndrom szoku toksycznego